Карикатура е комично искривен цртеж со цел да се сатира или исмее предметот на цртежот со претерување на некои карактеристики. Oвој термин се однесува само на претстави на вистинскиот живот на луѓето, а не да цртани измислици за измислени ликови, кои немаат никаква цел. Зборот, изведен од италијански caricare (“да полниш”), најверојатно бил смислен од семејството Карачи, кое ја бранело оваа практика како спротивност на идеализацијата.
Некои од најстарите карикатури да се најдат во делата на Леонардо да Винчи. Во XVIII век, карикатурата почнала да се поврзува со новинарството и почнала интензивно да се употребува од страна на политичките коментатори. Во 1880 година, фотографското графирање овозможило евтино да се произведат и илустрираат дневни весници со што ја донеле карикатурата поблиску до јавноста. Некои од нив имале политичка заднина, а биде составен само за забава. Првата книга со карикатура се појавила во Англија, на Марија Дарли, под наслов Caricaturas, околу 1762.
Едни од најистакнатите карикатуристи во светот се: Жак Кало, Георг Крајшанк, Оноре Домие и Гистав Доре.
