Најдлабоките места на земјата, океанските бразди, настануваат кога огромните плочи на Земјината површина се судираат една со друга при што едната мора да се лизна под другата. Ова доведува до создавање големи бездни во океанското дно, кои можат да достигнат длабочина до 10.000 метри. На оваа длабочина водниот притисок е разурнувачки, а движењата на океанското дно доведува до чести подводни земјотреси. Некои животнои, можат дури и тука, да опстанат.
Морската краставица-трп лази преку тињата што се собира на дното на браздата. Црвите и морските саси се заринкуваат во песокот за да побегнат од грабливците (бротулиди) што живеат на најголемата длабочина во светот. Овие животни посебно се приспособени за живот во средина со висок притисок. Во нивните тела нема простор за воздух и тие би потонале кога би излегле во поплитките води со низок притисок.
Океанските бразди се толку црни, студени и одбивни што научниците ги нарекле “хадска” зона според Хад, грчки бог на подземјето.
