Историјата на лакот за нокти започнува уште од Кинезите некаде 3000 години пред новата ера. Тие користеле обоен лак, направен од комбинација од арапски гуми за џвакање, белки од јајца, желатин и восок од пчели. Тие исто користеле мешавина направена од толчена роза, орхидеја, и ливчиња од други видови цветови. Кога оваа мешавина ќе се аплицира на ноктите и ќе се остави неколку часа преку ноќта, остава боја од розе до црвена. Еѓипќаните пак користеле црвено-кафени дамки произлезени од растението Хена за да ги бојадисуваат ноктите како и врвовите на своите прсти.
Сепак, модерниот лак за нокти произлегол како спореден производ во 1920година, кога започнале да ги бојадисуваат автомобилите и во други бои освен црна. Односно во компанијата Чарлс Ревсон работел и еден француски професионален шминкер Мишел Менард, кој бил инспириран од емајлот кој го користеле за бојадисување на автомобили,и заради погодните карактеристики (ефтин е, лесно се суши и може да се чува затворен подолго време без да испари) го натерал да мисли дека истово може да се користи како лак за нокти. Основачите на оваа компанија сметале дека оваа идеја има потенцијал и основале фабрика за производство на лак за нокти. Компанијата Чарлс Ревсон го сменила само „с“-то во „л“ и таа основана Ревлон компанија започнала да го продава првиот модерен лак за нокти во 1932 година. Во 1997 година, козметичката компанија Хард Кенди го пуштила во продажба Кенди Мен, лак за нокти специјално наменет за мажи.