Состојки слични на сапун биле пронајдени во глинените предмети кои се ископувале во близина на древниот Вавилон. Со тоа се докажува дека тие веќе знаеле да прават сапуни порано од 2800 пред нашата ера.. Формата, изгледот на самиот сад укажува на тоа дека мастите биле загревани заедно со пепелот, кој воедно е и метод за добивање, меѓутоа не ја потврдува и целта за правењето на сапунот. Такви материи подоцна биле користени како додатоци за уредување на косата.
Сапунот го добил своето име по една древна легенда од старите Римјани, од планината Сапо каде животните ги принесувале како жртви. Дождовите ги промивале мешавините од смелената животинска маст или сало и шумските пепели, а сето тоа се мешало со глинена земја, а сето тоа се испуштало по коритото на реката Тибер. Жените откриле дека таа глинена мешавина им го прави ефектот од перењето поголем, а исто време и со помал напор.
Потребни се околу дваесет секунди за бактериите и нечистотиите да се измијат и да бидат чисти.
