Се смета дека стеблата на урмните се меѓусебно блиску поврзани. Ако едно стебло овене, неговиот “пријател” кој се наоѓа во близина тагува и веќе не дава плодови. Женското стебло, исто така, венее ако се исече нејзината љубов.
Во оазата Улад Сед плодот на тоа скапоцено стебло е главен прехрамбен производ. Урмите можат да се јадат свежи, а може и да се исушат и да се сомелат во брашно. Ниеден дел од дрвото не се фрла.
Стеблото се употребува како градежен материјал и за огрев, од цврската влакнеста кора се плетат јажиња, гранките се употребуваат за изградба на огради и покриви, а од лисјата се изработуваат кошници, метли, торби и сандали.
Сокот од некои видови урми е сладок сируп, а сокот од младите палми може да ферментира и така се добива вкусно и многу опојно вино. Дури и “коските” на урмите се употребуваат – се пржат и се мелат и така се добива “кафе”, замена за чајот кој вообичаено се пие во студените пустински вечери.
