Заштитната облека што го штити воинот од оружја и проектили се појавила некаде околу XV век. Со проширување, оклопот, исто така, станал заштитна покривка за животни и за возила. Предисториски воини користеле животинска кожа и кожени шлемови. Кинеските воини користеле кожа од носорог во II век п.н.е, а грчката пешадија носела повеќеслојни метални и ленени куираси ( оклоп што го покрива телото од врат до половина) во V век п.н.е.
Блузи од метал се носеле за време на Римската Империја, а заштитниот елек бил главниот оклоп на западна Европа се до XIV век. Старите Грци и Римјани користеле оклоп направен од цврсти метални плочки, кои повторно се појавиле во Европа околу XVIII век, но шлемовите повторно се појавиле во Првата светска војна и станале стандардна опрема.
Современите оклопи за тело (заштитни елеци) го покриваат градниот кош и понекогаш слабините; тоа е флексибилна облека зацврстена со челични плочи, плексиглас, боронкарбид или неколку слоеви од синтетички материјал како кевлар.
