Галилео е пронаоѓач на модерната физика не поради идеите што ги претставил, туку најмногу заради начинот на кој размислувал. Еве еден негов експеримент, кој ќе ви го долови поимот движење во две димензии:
Еден набљудувач на чамец се движи со брзина V во однос на брег и притоа топче паѓа од врвот на бродот. Набљудувачот на брегот исто така го набљудува паѓањето на топчето. Се поставува прашањето дали двајцата набљудувачи го гледаат истото движење (во однос на паѓањето на топчето). Одговорот е дека не можат двајцата исто да го проследат движењето. Набљудувачот на бродот се движи хоризонтално со истата брзина како и хоризонталното движење на топчето(се додека и набљудувачот и топчето се на бродот и никакви други сили во хоризонтална насока не делуваат одеднаш кога топчето е пуштено). Поради тоа набљудувачот на бродот ја гледа траекторијата на летачката патека која е оди право надолу.
Формата на траекторијата е параболична. Од овој поглед експериментот на Галилео ги вклучува резултатите на траекторијата во однос на независноста на движењето во однос на хоризонталните и вертикалните правци. Наједноставна идеа е да се каже дека вертикалното движење е независно од хоризонталното движење на бродот. Разликата помеѓу двете траектории гледани од резултатите на набљудувачите е поради тоа што тие ја гледаат топката од аспект на различни релативни патеки. Набљудувачот на бродот гледа хоризонтална релативна патека од нула во текот на целото време додека топката паѓа поради гравитацијата што врши акцелерација на телата во вертикална насока. Набљудувачот на брегот го гледа ова вертикално движење и релативната хоризонтална патека на бродот и топката.
Ете што всушност претставува движењето во две димензии.