Народот Догон во југозападно Мали е познат по големите и грижливо планираните погреби. Тој народ верува дека кога човекот ќе умре, неговиот дух се ослободува и важно е да се избрка од селото за да не создава неволји. Затоа важно е на погребот да се истера духот и да му се помогне на патот до светот на духовите.
Телото на покојникои традиционално се погребува во пештерите високо над карпите на селото. Телото со помош на јаже се остава да изгние во камените простории. Повеќето погреби опфајќаат обред при кој мажите изведуваат обреден танг под маски. Тие обреди обично траат од 3 до 5 дена, а маскираните танчари играат на покривот на куќата на покојникот, на средсело или во блиските полиња.
На жените не им е дозволено да играат и мора да се наоѓаат на безбедна оддалеченост. Многу маски претставуваат определени духови или предци, или мажи, жени и животни. Танцот го симболизира поредокот во светот и претставува обид светот да се врати во рамнотежа по потресот предизвикан по смртта.
