Поимот хармоника во втората половина на XVIII век и првата половина на XIX век се употребувал за музичките иструменти наречени стаклена хармоника и еофониниум, каде што тонот се произведувал со триење на површината на иструментот. Меѓутоа, во втората половина на XIX век, тоа е името за сосема нов музички инструмент, каде што тоновите се произведуваат со струењето на воздухот.
Се смета дека првата хармоника ја конструирал Кристијан Фридрих Лудвиг Бушман во 1822 год. во Берлин. Хармониката ја патентирал Цирил Демиан во 1829 год. во Виена. Неговата хармоника имала копчиња само на едната страна, додека другата служела само за развлекувење.
